Mükip

Yulish

Etymology

From mük +‎ -ip.

Pronunciation

IPA^(key): /myˈkip/

Rhymes: -ip

Verb

mükip (infinitive)

1. to be at, to be situated at (locative copula)

Inflection

Conjugation of mükip

Active		Singular			Plural
		First	Second	Third	First	Second	Third
Indicative	Non-Past	müki	mükla	mükish	mükim	mükfa	mükir
	Past	mükki	mükkla	mükkish	mükkim	mükkfa	mükkir
Participle	Non-Past	mükad
	Past	mükkad
Imperative		mükkata
Infinitive		mükip
Passive		Singular			Plural
		First	Second	Third	First	Second	Third
Indicative	Non-Past	mükwi	mükwilla	mükwish	mükwim	mükwiffa	mükwir
	Past	mükkwi	mükkwila	mükkwish	mükkwim	mükkwifa	mükkwir
Participle	Non-Past	mükwad
	Past	mükkwad
Imperative		mükkwata
Infinitive		mükwip