Liso
Jump to navigation
Jump to search
Væyne Zaanics
Etymology
From lis + -o.
Created jointly by Thomas Lyr, Bernard Severn, and Isabelle Lyr.
Source
Coined by Nina Post for the book The Zaanics Deceit.
Pronunciation
Orthographic Form
liso
Adjective
liso (nominative/genitive/locative/vocative singular, accusative/dative/ablative plural short form, light, plural lisu)
- transitory
Inflection
Declension of liso | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Short Form | Full Form (Light) | Full Form (Dark) | ||||
Singular | Plural | Singular | Plural | Singular | Plural | |
Nominative | liso | lisu | lisoheh | lisuhi | lisohoh | lisuhu |
Accusative | lisa | liso | lisahæ | lisohe | lisaha | lisoho |
Genitive | liso | lisu | lisohec | lisuhic | lisohoc | lisuhuc |
Dative | lisa | liso | lisahær | lisoher | lisahar | lisohor |
Locative | liso | lisu | lisohes | lisuhis | lisohos | lisuhus |
Ablative | lisa | liso | lisahæl | lisohel | lisahal | lisohol |
Vocative | liso | lisu | elisohe | ilisohe | olisoho | ulisoho |