Laodikio

High Valyrian

Etymology

From laodigon +‎ -io.

Pronunciation

(Classical) IPA^(key): /ˈlaodikio/

Rhymes: -aodikio

Noun

laodikio (third declension lunar, nominative plural laodikia, vocative plural laodikīs)

1. thief, cutpurse

   Laodikio īlot upȳdas.

   The thief eluded our pursuit.

   -Dragonkeeper Elder (House of the Dragon, Episode 102)

2. robber
3. plunderer

Inflection

	Singular	Plural	Paucal	Collective
Nominative	laodikio	laodikia	laodikȳn	laodikior
Accusative			laodikȳni	laodikȳri
Genitive	laodikiō	laodikȳti	laodikȳno	laodikȳro
Dative	laodikiot		laodikȳnto	laodikȳrto
Locative			laodikȳnno	laodikȳrro
Instrumental	laodikȳso	laodikȳssi	laodikȳsso	laodikȳrzo
Comitative			laodikȳmmo	laodikȳrmo
Vocative	laodikios	laodikīs	laodikȳsso	laodikȳrzo